ارتباط تاب‌آوری تحصیلی و فرسودگی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و اهداف: فرسودگی تحصیلی عمده‌ترین پیامد استرس است و در مقابل، تاب‌آوری تحصیلی انعطاف‌پذیری و سازگاری از عوامل استرس‌زا هستند. به نظر می‌رسد تاب‌آوری یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در فرسودگی است. در این مطالعه ارتباط تاب‌آوری تحصیلی و فرسودگی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، 260 دانشجو از لیست کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم که جامعه آماری پژوهش حاضر را تشکیل می‌دادند به صورت تصادفی منظم در سال 1395 انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه فرسودگی تحصیلی ماسلاچ و پرسشنامه تاب آوری تحصیلی ساموئلز بود. داده‌ها در نرم‌افزار آماری SPSS 16 تجزیه‌وتحلیل شد. سطح معنی‌داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین نمره فرسودگی تحصیلی14/87±34/32 و میانگین نمره تاب آوری تحصیلی در این مطالعه 12/23± 103/30 بود. زمانی که متغیرها در مدل رگرسیون چند متغیره به روش ENTER وارد شدند تحصیل در رشته بهداشت عمومی افزایش فرسودگی تحصیلی 9/73برابری را به دنبال داشت (63/04-1/50=95%CI 9/73=OR). مثبت نگری به میزان 20 درصد (0/91-0/71 = 95%CI0/80=OR) و داشتن مهارت‌های ارتباطی 5 درصد (99/0-91/0= 95%CI0/950=OR) در کاهش فرسودگی تحصیلی نقش داشت. نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این مطالعه دانشجویان تاب‌آور، آسیب‌پذیری کمتری در مقابل فرسودگی تحصیلی دارند. بنابراین تقویت این متغیر در دانشجویان علوم‌پزشکی که در معرض فرسودگی تحصیلی قرار دارند، سبب بهبود عملکرد تحصیلی آنان می‌شود.